Plik:Platforma1.gif
Z Tauripedia
(mOIbCoxQy) |
(DpiyIudoOVpF) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | + | Witaj George!"I poniżej są trzy takie doświadczalne przypadki:*w płytce rf3wnoległościennej,*w przmcatayh i*w siatce dyfrakcyjnej.Wg mnie, to zrozumienie jest ważne by dalej iść do przodu."Sprf3buję Ci odpowiedzieć jak ja to widzę.Jeżeli choć przez chwilę przyjmiemy za prawdziwe, że każde promieniowanie z poziomu atomowego to widmo charakterystyczne dla każdego atomu oddzielnie i zawsze niezmienne. To co musiało by być takiego charakterystycznego w budowie atomu, abyśmy przez jego widmo promieniowania mogli go ocenić i rozrf3żnić?Wydaje mi się , że aż nadto jest to zrozumiałe i w pełni logiczne - niewątpliwie budowa jego jądra i ściśle z tą budową ułożone charakterystyczne tylko dla konkretnego atomu, poziomy energetyczne na sferze wokf3ł jądra, charakteryzujące położenie tam umiejscowienie elektronf3w na rf3żnych poziomach energetycznych (na rf3żnych orbitach/orbitalach).Każdy atom, rf3żnego pierwiastka, to rf3żne dla niego tylko charakterystyczne, jego widmo!!Chemicy od dawna określili wspf3łzależność budowy jądra atomowego (ilości plusowych protonf3w i odpowiadającym im na sferze wokf3ł jądra minusowych elektronf3w).Przyjmijmy , że jest to prawdą. Nie ma zresztą żadnych przeciwwskazań aby nie traktować tej budowy za prawdziwą. Jeżeli jeszcze przyjmiemy , że wszystko jest w ruchu - tak jądro, jak związana z nim ściśle sfera elektronowa. To wprowadzony do drgań (wzbudzony) atom, musi promieniować z każdego poziomu energetycznego sfery elektronowej, konkretnymi wartościami fotonf3w świetlnych.Stąd i chyba zrozumiany powinien być obraz prążkf3w, charakterystyczny tylko dla jednego , wyrf3żnionego atomu!W związku z posiadanym orbitalnym momentem pędu, rf3żnym dla każdego poziomu energetycznego wirujących wokf3ł jądra elektronf3w, mamy charakter promieniowania w formie złożonej helisy stożkowej (stożek w stożku). Centralnie dla promieniowania widzialnego jest fiolet i coraz bardziej na zewnątrz stożki innych barw światła białego a więc - niebieski , żf3łty, czerwony. Kąty wierzchołkowe tych stożkf3w są niezmiernie małe ( z uwagi na gabaryt atomu). Częstotliwość promieniowania każdej barwy (wbrew temu co mf3wi dzisiejsza nauka), jest dokładnie taka sama. Dlaczego?? To jest jakby wynikowe, z uwagi na drgającą rytmicznie całą sferę elektronową.Jeżeli w każdy stożek wpiszemy stożkową helisę o tej samej ilości zwojf3w na jednostkowej długości, to z uwagi na rf3żne wymiarowo tworzące tych stożkf3w, wyrf3żnikiem poszczegf3lnych barw nie jest ich częstotliwość (ta dla wszystkich barw jest jednakowa), lecz właśnie z uwagi na zrf3żnicowaną długość tworzących tych stożkf3w - długość takiej fali, czyli rf3żnej dla każdej z barw odległości pomiędzy zwojami każdej helisy!Jeżeli to wyjaśnienie można uznać za poprawne, to każdy ze wspf3łśrodkowych stożkf3w barw światła białego pochodzący z konkretnego źrf3dła, charakteryzuje się oprf3cz dokładnie tej samej częstotliwości - dokładnie tą samą fazą takiego promieniowania. Więc nie powinno nas dziwić , że składowe barwy światła białego dają się rozdzielić ( z uwagi na rf3żne kąty stożkf3w - stąd kąt załamania inny), jak rf3wnież powtf3rne ich złożenie!Teraz popatrz. Jeżeli wyobrazimy każdy promień złożony z poszczegf3lnego atomu, jako promień wysyłany z popularnych dzisiaj LEDd3W, to łatwo wytłumaczyć dlaczego w siatce dyfrakcyjnej centralnie masz światło białe (centralnie prze szczelinę przemyka pełny złożony promień - ileś oczywiście tych kompletnych promieni), natomiast na krawędzi prawej i lewej następuje załamanie tych złożonych stożkf3w. Największym kątem charakteryzuje się oczywiście czerwień więc jest po stronie zewnętrznej i do środka - żf3łty, niebieski (co widać na Twoim obrazku).Dwa pierwsze przypadki (płytka rf3wnoległościenna i pryzmaty) to dokładnie ta sama zasada, przy czym w płytce i dwf3ch przmcatayh zachodzi przesunięcie (d) w związku ze zmianą prędkości promienia w przegrodzie ze szkła (spadek do 200 000km/sek).Przypuszczam, że jeśli ten spadek prędkości byłby rf3żny w rozpatrywanych rf3żnych przypadkach, to przesunięcie to powinno oczywiście być też zmienne i charakterystyczne dla zmian prędkości światła w przeszkodzie!Przepraszam za obszerny komentarz, ktf3ry mf3głby być wystarczającym dla nowej notki ale doceniam Twoje dociekania prawd (jak rf3wnież vice versa - co jest dla mnie miłe), więc z przyjemnością podzielę się moimi spostrzeżeniami u Ciebie!Pozdrawiam serdecznieP.S. Pomyślałem jeszcze jedno - gdyby puścić światło ze źrf3dła zamiast na szczelinę a na krawędź takiej siatki dyfrakcyjnej, to według mnie powinno się uzyskać połowę obrazu ze szczeliny czyli na zewnątrz płytki, biały obraz promienia (o pewnej szerokości i stonowany na zewnątrz swym natężeniem). Natomiast w kierunku płytki, jakby obraz barw pojedynczej tęczy! Czyli połowy tego obrazu jaki masz z siatki. | |
Wersja z 18:37, 19 sie 2012
Witaj George!"I poniżej są trzy takie doświadczalne przypadki:*w płytce rf3wnoległościennej,*w przmcatayh i*w siatce dyfrakcyjnej.Wg mnie, to zrozumienie jest ważne by dalej iść do przodu."Sprf3buję Ci odpowiedzieć jak ja to widzę.Jeżeli choć przez chwilę przyjmiemy za prawdziwe, że każde promieniowanie z poziomu atomowego to widmo charakterystyczne dla każdego atomu oddzielnie i zawsze niezmienne. To co musiało by być takiego charakterystycznego w budowie atomu, abyśmy przez jego widmo promieniowania mogli go ocenić i rozrf3żnić?Wydaje mi się , że aż nadto jest to zrozumiałe i w pełni logiczne - niewątpliwie budowa jego jądra i ściśle z tą budową ułożone charakterystyczne tylko dla konkretnego atomu, poziomy energetyczne na sferze wokf3ł jądra, charakteryzujące położenie tam umiejscowienie elektronf3w na rf3żnych poziomach energetycznych (na rf3żnych orbitach/orbitalach).Każdy atom, rf3żnego pierwiastka, to rf3żne dla niego tylko charakterystyczne, jego widmo!!Chemicy od dawna określili wspf3łzależność budowy jądra atomowego (ilości plusowych protonf3w i odpowiadającym im na sferze wokf3ł jądra minusowych elektronf3w).Przyjmijmy , że jest to prawdą. Nie ma zresztą żadnych przeciwwskazań aby nie traktować tej budowy za prawdziwą. Jeżeli jeszcze przyjmiemy , że wszystko jest w ruchu - tak jądro, jak związana z nim ściśle sfera elektronowa. To wprowadzony do drgań (wzbudzony) atom, musi promieniować z każdego poziomu energetycznego sfery elektronowej, konkretnymi wartościami fotonf3w świetlnych.Stąd i chyba zrozumiany powinien być obraz prążkf3w, charakterystyczny tylko dla jednego , wyrf3żnionego atomu!W związku z posiadanym orbitalnym momentem pędu, rf3żnym dla każdego poziomu energetycznego wirujących wokf3ł jądra elektronf3w, mamy charakter promieniowania w formie złożonej helisy stożkowej (stożek w stożku). Centralnie dla promieniowania widzialnego jest fiolet i coraz bardziej na zewnątrz stożki innych barw światła białego a więc - niebieski , żf3łty, czerwony. Kąty wierzchołkowe tych stożkf3w są niezmiernie małe ( z uwagi na gabaryt atomu). Częstotliwość promieniowania każdej barwy (wbrew temu co mf3wi dzisiejsza nauka), jest dokładnie taka sama. Dlaczego?? To jest jakby wynikowe, z uwagi na drgającą rytmicznie całą sferę elektronową.Jeżeli w każdy stożek wpiszemy stożkową helisę o tej samej ilości zwojf3w na jednostkowej długości, to z uwagi na rf3żne wymiarowo tworzące tych stożkf3w, wyrf3żnikiem poszczegf3lnych barw nie jest ich częstotliwość (ta dla wszystkich barw jest jednakowa), lecz właśnie z uwagi na zrf3żnicowaną długość tworzących tych stożkf3w - długość takiej fali, czyli rf3żnej dla każdej z barw odległości pomiędzy zwojami każdej helisy!Jeżeli to wyjaśnienie można uznać za poprawne, to każdy ze wspf3łśrodkowych stożkf3w barw światła białego pochodzący z konkretnego źrf3dła, charakteryzuje się oprf3cz dokładnie tej samej częstotliwości - dokładnie tą samą fazą takiego promieniowania. Więc nie powinno nas dziwić , że składowe barwy światła białego dają się rozdzielić ( z uwagi na rf3żne kąty stożkf3w - stąd kąt załamania inny), jak rf3wnież powtf3rne ich złożenie!Teraz popatrz. Jeżeli wyobrazimy każdy promień złożony z poszczegf3lnego atomu, jako promień wysyłany z popularnych dzisiaj LEDd3W, to łatwo wytłumaczyć dlaczego w siatce dyfrakcyjnej centralnie masz światło białe (centralnie prze szczelinę przemyka pełny złożony promień - ileś oczywiście tych kompletnych promieni), natomiast na krawędzi prawej i lewej następuje załamanie tych złożonych stożkf3w. Największym kątem charakteryzuje się oczywiście czerwień więc jest po stronie zewnętrznej i do środka - żf3łty, niebieski (co widać na Twoim obrazku).Dwa pierwsze przypadki (płytka rf3wnoległościenna i pryzmaty) to dokładnie ta sama zasada, przy czym w płytce i dwf3ch przmcatayh zachodzi przesunięcie (d) w związku ze zmianą prędkości promienia w przegrodzie ze szkła (spadek do 200 000km/sek).Przypuszczam, że jeśli ten spadek prędkości byłby rf3żny w rozpatrywanych rf3żnych przypadkach, to przesunięcie to powinno oczywiście być też zmienne i charakterystyczne dla zmian prędkości światła w przeszkodzie!Przepraszam za obszerny komentarz, ktf3ry mf3głby być wystarczającym dla nowej notki ale doceniam Twoje dociekania prawd (jak rf3wnież vice versa - co jest dla mnie miłe), więc z przyjemnością podzielę się moimi spostrzeżeniami u Ciebie!Pozdrawiam serdecznieP.S. Pomyślałem jeszcze jedno - gdyby puścić światło ze źrf3dła zamiast na szczelinę a na krawędź takiej siatki dyfrakcyjnej, to według mnie powinno się uzyskać połowę obrazu ze szczeliny czyli na zewnątrz płytki, biały obraz promienia (o pewnej szerokości i stonowany na zewnątrz swym natężeniem). Natomiast w kierunku płytki, jakby obraz barw pojedynczej tęczy! Czyli połowy tego obrazu jaki masz z siatki.
Historia pliku
Kliknij na datę/czas, aby zobaczyć, jak plik wyglądał w tym czasie.
(od końca | od początku) Zobacz (50 nowszych) (50 starszych) (20 | 50 | 100 | 250 | 500)
| Data i czas | Miniatura | Wymiary | Użytkownik | Opis | |
|---|---|---|---|---|---|
| aktualny | 11:44, 10 sie 2009 |  | 105×55 (4 kB) | Admin (dyskusja | wkład) |
- Edytuj plik, używając zewnętrznej aplikacji (Więcej informacji o używaniu zewnętrznych edytorów).
Odnośniki do pliku
Poniższa strona odwołuje się do tego pliku:
